Części mowy – Powtórzenie.

Części mowy – Powtórzenie

Kryteria z linkami do gier i zadań utrwalających.

Przejdź do tego Swaya

Treny Jana Kochanowskiego

Pierwsze zajęcia zostały poświęcone genezie trenów. Uczniowie pracowali z materiałami źródłowymi. Poznali fakty z życia  poety, które bezpośrednio wpłynęły na napisanie trenów. 

Koncepcja kolejnych zajęć oparta została na odwołaniu się do przeżyć, emocji uczniów. Przez wszystkie lekcje towarzyszyło uczniom pytanie kluczowe: Czy ta historia mogła się zdarzyć dzisiaj?  Wszystkie lekcje poświęcone kolejnym trenom rozpoczynały się od parafrazy utworu, historia z XVI wieku została przeniesiona tu i teraz…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Przejdź do prezentacji: 

PODSUMOWANIE PROJEKTU: 

„O żywocie ludzkim”

Utwór „O żywocie ludzkim” pochodzi z księgi „Fraszki pierwsze” Jana Kochanowskiego. Cykl fraszek został wydany w 1584 roku w Krakowie, krótko przed śmiercią autora. Można podzielić je na trzy grupy: żartobliwe, miłosne oraz refleksyjno-filozoficzne.

Fraszki filozoficzno-refleksyjne podkreślają ulotność ziemskich wartości, skłaniają do życia w zgodzie z Bogiem.

Ter­min fraszka zo­stał po raz pierw­szy za­sto­so­wa­ny przez Jana Ko­cha­now­skie­go. Jest to utwór li­rycz­ny o dłu­go­ści od dwóch do kil­ku­na­stu wer­sów, za­zwy­czaj ma swo­bod­ny i żar­to­bli­wy cha­rak­ter, cho­ciaż zda­rza­ją się też frasz­ki po­dej­mu­ją­ce po­waż­niej­sze te­ma­ty. Wiersz musi być opar­ty na bły­sko­tli­wym po­my­śle i za­koń­czo­ny cel­ną po­in­tą. źródło:

Frasz­ka to nie tyl­ko na­zwa ga­tun­ku li­rycz­ne­go, ale też okre­śle­nie rze­czy bła­hej, nie­istot­nej. W utwo­rze „O ży­wo­cie ludz­kim” po­ję­cie to od­no­si się do każ­dej czyn­no­ści, a na­wet my­śli czło­wie­ka.

Pod­miot li­rycz­ny sta­wia się na miej­scu mę­dr­ca, fi­lo­zo­fia, do­sko­na­le zna­ją­ce­go ży­cie, ma­ją­ce­go wie­le war­to­ścio­wych re­flek­sji. Mimo to, nie uwa­ża się za lep­sze­go od czy­tel­ni­ka, iden­ty­fi­ku­je się ze wszyst­ki­mi ludź­mi, któ­rzy nie­uchron­nie prze­mi­ną, o czym świad­czy uży­cie za­im­ka oso­bo­we­go „nas” i jego od­mian („na­śmiaw­szy się nam”, „we­mkną nas”). Sam rów­nież pod­da­je się pra­wom, o któ­rych opo­wia­da.

W utwo­rze po­ja­wia się motyw zna­ny z bi­blij­nej Księ­gi Ko­he­le­ta: Vanitas vanitatum et omnia vanitas ( łać). Moż­na to do­słow­nie prze­tłu­ma­czyć jako: „Mar­ność nad mar­no­ścia­mi i wszyst­ko mar­ność”. To­pos ten wy­ra­ża więc nie­trwa­łość rze­czy ziem­skich, w szcze­gól­no­ści zaś ludz­kie­go ży­cia.

Głów­ną tezą wier­sza jest „mar­ność nad mar­no­ścia­mi i wszyst­ko mar­ność”. Uświa­da­mia to czy­tel­ni­ko­wi, że ży­cie jest ulot­ną chwi­lą, trwa­ją­cą je­dy­nie przez mo­ment. Czło­wiek po­dej­mu­je ogrom­ny wy­si­łek, aby zdo­być ma­ją­tek, za­pew­nić do­bro­byt swo­jej ro­dzi­nie, osią­gnąć po­sta­wio­ne cele, od­na­leźć szczę­ście. Wszyst­ko to jed­nak daje tyl­ko złud­ne po­czu­cie wła­snej siły, po­nie­waż los ludz­ki jest cał­ko­wi­cie za­leż­ny od for­tu­ny, któ­ra w jed­nej chwi­li może wszyst­ko ode­brać.

Kliknij, aby uzyskać dostęp srodki-poetyckie-stylistyczne-kl6c-1585124880.pdf

Utwór ma for­mę re­gu­lar­ną, jest na­pi­sa­ny je­de­na­sto­zgło­skow­cem. Po­eta za­sto­so­wał rymy pa­rzy­ste do­kład­ne. Po­ja­wia­ją się anafory („frasz­ki to wszyst­ko”), któ­re pod­kre­śla­ją bła­hość wy­zna­wa­nych przez czło­wie­ka war­to­ści. Wyliczenia uka­zu­ją, jak wie­le ocze­ki­wań wo­bec ży­cia mają lu­dzie, wciąż pra­gną­cy wię­cej („za­cność, uro­da, moc, pie­nią­dze, sła­wa”). Pla­stycz­no­ści opi­so­wi na­da­ją porównania („we­mkną nas w mie­szek, jako czy­nią łąt­kom”). Pod­miot li­rycz­ny wy­po­wia­da się w for­mie pierw­szo­oso­bo­wej. Kon­struk­cja wier­sza za­pew­nia spo­koj­ny rytm, pa­su­ją­cy do jego te­ma­ty­ki.

Czy dzieciństwo zawsze jest szczęśliwe?

Przygotowujemy się do pisania rozprawki.

Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II – autor i epoka.

Wyjaśniam nazwę epoki.

Podaję ramy czasowe romantyzmu w Polsce.

Znam hasło romantyzmu.

Wymieniam twórców polskiego romantyzmu.

Podaję cechy romantyzmu.

Wymieniam cechy bohatera romantycznego.

Wyjaśniam pojęcia związane z romantyzmem.

Spotkanie z lisem

• Dlaczego lis nie chciał bawić się z Małym Księciem? O co go poprosił?  

•Dlaczego, zdaniem lisa, ludzie nie mają przyjaciół?  

• Na czym, według lisa, polega rytuał oswajania?  

• Z czym się wiąże oswojenie: co można dzięki niemu zyskać? Z jakim ryzykiem należy się liczyć?

 • Jakie rady i wskazówki otrzymał od lisa Mały Książę?  

• Jak można zatytułować trzeci etap dorastania Małego Księcia do miłości i przyjaźni?

• Po rozmowie z lisem Mały Książę ponownie poszedł do ogrodu. Co powiedział wówczas różom?  

• Jak, dzięki naukom lisa, chłopiec zaczął patrzeć na swoją relację z różą?  

• O co na koniec swojej podróży Mały Książę poprosił żmiję? Jak sądzicie, dlaczego podjął taką decyzję?  

„Quo vadis” – Domowa powtórka przed egzaminem

Dziś domowa powtórka z „Quo vadis”  z zadaniami ułożonymi na podstawie materiałów ze strony CKE 

 

Latarnik – Czas na domową powtórkę przed egzaminem !

Gramy i utrwalamy:

1. Obejrzyj film, który stworzyli Twoi rówieśnicy na podstawie lektury.

2. Geneza „Latarnika” – rozwiąż krzyżówkę.

4. Przypomnij sobie najważniejsze wydarzenia. Ułóż plan wydarzeń.

5.  Dopasuj elementy związane z lekturą. Stwórz pary.

6.  Wykonaj zadanie z lukami.

7. Przypomnij sobie budowę noweli na przykładzie „Latarnika”.

8. Wyraź swoją opinię. Wybierz jedno ze stwierdzeń i udowodnij jego słuszność.

Zadanie dla wytrwałych – Latarnik – escape room